Week 8-2019

17-2

Vanochtend lopen we Gilboa Hill op. Nou moet je niet denken dat het allemaal ge-effende paden zijn, nee het gaat er soms ruig aan toe. Langs stekelige planten en grote en kleine keien. Maar erg mooi met uitzichten over het eiland en de zee. Het is trouwens de berg die ik vanaf het terras kan zien.

Bijzondere schoonmoeder stoel hier...

Het wemelt hier overal op het eiland van de geiten. Ze lopen gewoon overal los.

Al die keien zijn ooit door slaven de berg op gebracht om het land van de eigenaar af te bakenen.

18-2

De ochtend begint met een tropische bui. Ik kan de zee niet meer zien. De temperatuur blijft overigens heerlijk. Ik ben dan ook erg blij met het overdekte terras. Je kunt gewoon lekker buiten blijven zitten en je ding doen.

Ik kom helemaal tot rust hier, geen klok die me de hele dag achtervolgd. Alles gaat hier op zijn gemakje. Beetje tekenen, lekker muziekje op de laptop erbij.

Rond 10.30 uur wordt het droog en is het weer stralend weer. Mathieu en ik wandelen naar een klif die erg stijl naar beneden gaat.

's-Middags loop ik naar Oranjestad en fotografeer de typisch Caribisch gekleurde huizen.

Hij/zij zit er ook weer. Hij zit altijd een beetje hoog en achter een hek, ik krijg zijn kop niet beeldvullend gefotografeerd.

Het vliegveld.

Een muur van schelpen.

Er zijn zowel Nederlandse als Engelse straatnamen.

19-2

Vandaag neemt Mathieu me mee de Quill op, de vulkanische berg van het eiland. We klimmen en klauteren helemaal naar boven en daar gaan we de krater in naar beneden en idem dito weer terug via een andere, nog ruigere route. Het is echt pittig, geen stap kun je met een platte voet zetten en de warmte is ook een factortje natuurlijk. En dan lopen we nog voor het grootste deel onder bomen. Maar het is elke zweetdruppel waard geweest, prachtig! Ik heb wel de rest van de middag nodig om een beetje bij te komen. En dat heb ik eigenlijk nooit.

Eerst komen we hem/haar weer tegen. Ietsje dichterbij nu.

Aan het begin van de klim. Op een zeker moment moet ik echt de camera opbergen in de rugzak. Als ik val of uitglij is de camera aan gruzelementen en dat wil ik natuurlijk niet.

Daar moeten we dus naar toe.

Een klein stukje goed pad... ff bijkomen.

Dit is de kraterwand. Vanaf hier kunnen we de krater in lopen.

Er zijn niet of nauwelijks toeristen hier. Toevallig komt er een Zwitser langs lopen. We hebben drie mensen gezien tijdens de hele wandeling.

Ik krijg een soort van Tarzan en Jane gevoel. Grote bomen en lianen.

Om even te laten zien hoe groot die bomen zijn. Zie je trouwens hoeveel muggenbulten ik heb op mijn benen? Ik denk wel 20! Deet en het muskietennet zijn niet helemaal afdoende. Whitney blij als we 's avonds buiten zitten want ze komen nu op mij af... Overigens zijn we hier op de kraterbodem.

Geiten, van die krabbetjes, kippen en vooral hanen lopen overal op het eiland los. Zelfs hier op de kraterbodem. Hanengekraai hoor je de hele dag door.

Rustmomentje met uitzicht op Oranjestad. De enige plaats op het eiland.

Zoals gezegd de rest van de middag half op apegapen. Beetje gelezen, beetje getekentd en nog een paar baantjes gezwommen.

20-2

Ik maak een wandeling naar 'Round Mountain'. Daar heb je een mooi uitzicht naar alle kanten.

Rechts in beeld in één van de witte huizen het huis waar ze wonen. Ik weet niet precies welke maar ik gok op de middelste.

De Quill.

Een panorama foto vanaf Round Mountain.

We gaan gezamelijk lunchen in de stad en daarna bezoek ik het historisch museum. Er is hier veel slaven aanvoer geweest.

En ik loop een stukje verder door het stadje naar Ford Oranje.

En de dagelijkse tekening.

21-2

Een wandeling naar en langs de kust aan de kant van de (ruwe) Atlantische oceaan.

Hier wordt af en toe een kleine markt gehouden.

Dit "lieflijke" bloemetje hoort hier niet thuis en overwoekerd alles op het eiland.

Een ruïne van een suikerplantage.

22-2

Vandaag een tochtje mee op een bootje van de duikschool.

Mooi blauw hè dat water!

En mooi helder!

En poging gedaan voor een appeltaart want morgen is Whitney jarig.

23-2

Vandaag vieren we de verjaardag van Whitney. Cadeautjes van Maud, van Mathieu en mij en nog een cadeautje van vriendinnen maar die staat hier nog niet bij want die hebben ze toen ze hier waren in oktober achtergelaten en Mathieu moest die ver weg verstoppen.

Lekker ontbijt tussendoor.

Kijk ze stralen !

Maud had een glazen pot bodyscrub aan mij mee gegeven voor haar. Dat was natuurlijk best kwetsbaar ik de koffer maar ik had hem goed ingepakt met bubbeltjes plastic dus hij is heelhuids overgekomen.

En gezellig facetimen met haar moeder en zusje.

Mathieu gaat ondertussen boxles geven en voor we hem ophalen laat Whitney me de oude delen van Oranjestad zien. O.a. de oude synagoge.

Zicht op het buureiland Saba.

Hier moet ik even iets meer over vertellen. Als je die linkertak volgt dan zie je in het water van de Caribische zee de oude stadsmuur. Hier hebben we later op de dag gesnorkeld. Erg mooi met koraal en allerlei soorten visjes, zee-egels etc. Voor mij was het de eerste keer dat ik ooit snorkelde. Het water is aangenaam van temperatuur, warmer dan het zwembad bij het huis. Zij hebben zo'n snorkelmasker wat eruit ziet als een gasmasker maar je kunt dan wel gewoon door je neus blijven ademen. Ik ondervond ook een weldadige rust onder water omdat je dan de eeuwig durende wind die hier altijd waait niet hoort.

En na het snorkelen ergens wat gedronken en nog naar de zonsondergang gekeken. 's Avonds naar een muziekfestival waar o.a. de zoon van Bob Marley kwam optreden. Het is trouwens het hele weekend feest hier. Gisteren was er een white party. Moest iedereen in het wit komen. Zag er ook zo mooi uit.